Het getal 9 heeft een bijzondere betekenis in mijn leven. Het getal 9 staat voor duisternis en vervolmaking. In mijn levensverhaal heeft het getal 9 een duistere kant. De kant van rouw en verlies. Tijdens mijn vervolgopleiding systemisch werk moest ik een eind-examenstuk schrijven over de dynamieken binnen mijn gezin en familie van herkomst. Ik heb toen veel uitgezocht over mijn familie van herkomst. Daarnaast kende ik al veel verhalen van mijn ouders, die beide altijd veel hebben verteld.

drie generatiesIn de vrouwenlijn van mijn familie, hiermee bedoel ik mijn oma van moederszijde, mijn moeder en ikzelf. Wij werden op 9-jarige leeftijd allen geconfronteerd met ingrijpende verliezen. Mijn oma verloor haar vader, mijn moeder verloor haar moeder en mijn broer kreeg een zwaar auto-ongeluk met ernstige gevolgen toen ik 9 jaar was. Toen ik hier achter kwam schrok ik en dacht meteen aan mijn jonge dochter. Wat gebeurt er als zij 9 jaar wordt? Gelukkig kon ik dit gevoel redelijk snel weer loslaten. Patronen kunnen doorbroken worden en een verhaal kan een andere wending krijgen. Mijn dochter is in 2013 9 jaar geworden en ik vind dit bijzonder. De her- en erkenning van dit verhaal van de verliezen is belangrijk. Dit hoort bij mijn levensgeschiedenis. De duisternis van de verliezen in mijn leven en van mijn familie hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. Naast duisternis was er ook licht met veel kansen en mogelijkheden. Gedurende mijn leven heb ik deze zoveel mogelijk benut. Mijn proceswerk in de verschillende opleidingen heeft mij veel inzichten gegeven. Ik kan mijn eigen verlangen leven; “leven in vrijheid en verbinding”. Mijn leven is lichter, plezieriger en vrijer geworden.  Ik ga voor de vervolmaking, ter ere van mezelf, mijn dochter, mijn moeder en oma. Zon en schaduw horen bij het leven, het één kan niet zonder het ander en beide heb je nodig om te worden wie je bent. Ik wil vanuit de kracht van de duisternis en de vele ervaringen, de positiviteit van het getal 9 gebruiken in mijn praktijk en leven. Mijn eigen ervaringen als specialisme inzetten.

 

Ik heb een top 9 lijst van verlangens gemaakt en wil deze graag introduceren. Ieder mens heeft verlangens en wil deze graag vervolmaken. Toch gebeurt dit niet altijd. Het blijft erbij. Waarom dan? Het is belangrijk te ontdekken welk onbekend patroon er onder ligt, wat je tegenhoudt om je verlangen te kunnen leven. Wat trekt je achterwaarts om het verlangen te kunnen leven? Ik ben er achter gekomen, dat het verlangen eigenlijk altijd gaat over iets dat je gemist hebt in je leven. Immers als je iets mist kun je ook iets verlangen. Het is goed dit onder ogen te zien en je hier bewust van te zijn. Het gemis nemen en een plek geven in je leven is erg belangrijk. Soms vinden mensen het lastig om hun verlangen te formuleren en kunnen ze het ontdekken via het gemis. Om deze reden heb ik een top 9 lijst van gemis gemaakt. Het gemis en verlangen met elkaar verbinden en weten dat je ze beide nodig hebt. Dit is de reis om je verlangen te kunnen leven. Bij deze reis wil ik je graag ondersteunen.

 

Nieuwsgierig en geïnspireerd geraakt, vul de test analyse in “hoe staat het met jouw verlangen?” Deze is te vinden aan de bovenkant van iedere pagina op deze website. Je hebt een kans om een prijs te winnen voor een gratis interview van het verlangen. Gewoon doen!

 

Mijn weg

Mijn weg van hobbels en plaveisels,

Mijn weg van aannemen met alles wat er is,

Mijn weg is te leven in vrijheid en verbinding,

Mijn weg is de pijn te voelen,

Mijn weg is te rouwen om wat er niet was en wat verloren is gegaan,

Mijn weg is mijn verlangen te leven,

Mijn weg is verdriet te mogen hebben en te accepteren,

Mijn weg is vreugdevol te genieten van wat er wel is,

Mijn weg is de diepte van de eenzaamheid te voelen,

Mijn weg is de stilte te ervaren,

Mijn weg is de patronen te doorbreken voorbij de angst,

Mijn weg is me te laten zien,

Mijn weg is mijn stem te laten horen,

Mijn weg is JA te zeggen tegen mijn innerlijke NEE,

Mijn weg is te schenken en ontvangen.

Mijn weg is te zeggen Albertien je doet het goed.

Bron: Albertien Zeinstra mei 2011